Abonnementkosten: € 12.50
Beschrijving: De schrijver? Kees Kooman is voormalig dagbladjournalist (Het Vrije Volk), verslaggever van Sport International en hoofdredacteur van Runners. Dit is zijn vierde boek. Eerder verschenen publicaties over Fanny Blankers-Koen, het 100-jarige Duindigt en de olympische vrouwenvolleybalploeg.De aanleiding? Judoka en sportbestuurder Anton Geesink wordt maandag 75. Hij geldt nog steeds als de nagel aan de doodskist van menig hooggeachte Nederlander die zo onverstandig was hem voor de voeten te lopen.Teneur? Het beeld van de eenvoudige jongen uit de Utrechtse achterstandswijk C die zich heeft ontwikkeld tot de sportofficial die hij is geworden.Het resultaat? Een boeiend en lezenswaardig portret van een fascinerende sportgigant, die zich in zijn strijd om erkenning voortdurend begeeft in een wereld van zelf gecreëerde vijandigheid.Spreekt Geesink zelf? Nee. Hij beantwoordt een uitnodiging van de auteur met de mededeling: âIn het belang van jou en jouw integriteit als verantwoordelijk schrijver zie ik af van medewerking.â Hij verwijst naar een artikel van Kooman in Sport International: âJij hebt mijn leven kapotgemaakt.âWie komen wel aan het woord? Familie en mensen uit zijn directe omgeving, vanaf zijn jeugd tot nu.Het beeld dat beklijft? Nog altijd de vechtersbaas van weleer. Het scharminkeltje van de Kroonhof heeft zijn strijd alleen verplaatst naar het rode pluche, zegt iemand. Hij is nog wantrouwender geworden dan hij al was, en met het klimmen van de jaren zijn zân inzichten niet milder geworden.Geesinks gevecht begon dus al vroeg. Voorzitter Nol Kooijmans van de worstelvereniging De Halter zegt: âAnton is een fenomeen. Maar je moest hem nooit tegenspreken. Dan heb je ruzie. Iets wat wit is, kan bij hem nooit zwart worden.âWereldkampioen, olympisch kampioen, maar ook filmacteur. Vaak kleine rolletjes, in liefst veertien films. Regisseur Frans Weisz: âFilm: Anton had niets met het medium, hij deed het er even bij.âWilde hij dus toch groter zijn dan hij werkelijk is. Hein Verbruggen, tot deze zomer mede-IOC-lid, zegt in het boek: âHij is honderd procent judoka gebleven. Er moet een hele duidelijke overwinning zijn op het einde. Een gelijkspel kan hij niet accepteren, laat staan een nederlaag.âZijn toekomst. Deze zomer kan hij nog eens voor vier jaar worden gekozen als IOC-lid. Zijn jeugdvriend Joop Mackaaij: âIk zeg al tien jaar tegen hem: laat ze toch het lazarus krijgen, stop ermee. Dan zegt hij: ik mag tot mijn 80ste blijven en ze zullen tot mijn 80ste van me blijven genieten. Tegen zijn vrouw Jans zeg ik dan: hij is hartstikke gek, hoor.âGek? Oud-collega Peter Snijders: âEr moet toch een dag komen waarop je wijs genoeg bent om te begrijpen dat er andere dingen in het leven zijn. En dat er ook een leven is zonder je continu te willen bewijzen.â

Dit artikel wordt u aangeboden door: Wannaboeks-Algemeen
Mail dit artikel naar een vriend / kennis / familielid